Oyun ; 9 yaşında Türkiye’ye yerleşmiş hayatını burada sürdüren aslen Suriyeli olan emekli öğretmen Emir ile ; Suriye’den yakın zamanda savaş mültecisi olarak kaçan dayısının oğlu Vahap’ın Midilli üzerinden İtalya’ya kaçma çabasında iken Türkiye’de geçirdiği süreçte yaşadıklarını anlatmaktadır. Hikaye bizim için hep “Suriyeliler geldi” üzerinden irdelenirken biraz da gelenlerin neler yaşadıklarını ya da yaşayamadıklarını anlatmaya çalıştım.Hepsinin bir ideali bir rüyası bir kaçışı bir sebebi var…Fakat Türkiye hedef bile değil onlar için; çünkü Türkiye’de ki şartlardan daha iyisini ararken ölümle burun buruna gelinen hayatlar hepsi. Ve iki kardeş çocuğunun yıllar sonra Türkiyede karşılaşması,istekleri hayat standartları; çatışmaları… Ve sonuçsuz sonları… Kültür karmaşası; beklentiler; sanatın sosyal yaşam üzerindeki etkisi ve diyalektik sorunlar nedeniyle; durumun hem komik hem de trajik bir hikayeye dönüşmesi… Oyun aynı zamanda oyuncu Hakan URUL’un eş zamanlı olarak oyunda yaptığı 100x115 tuvale senkronize resimle bitmekte. Aslında çoğunun hikayesi AYLAN bebek dramı değil midir? Tek perdelik mülteci bir hayat ve trajikomik hikayesi…